قبل از توضیح ناباروری اولیه و ثانویه، باید بدانیم زمانی که پس از یک سال رابطه جنسی منظم و محافظت‌نشده بارداری حاصل نشود، می‌توان زوج را نابارور تلقی کرد.
کما اینکه این زمان در خانم‌های بالای ۳۵ سال به علت اهمیت سن و تاثیر سن بر کیفیت تخمک شش ماه است.
زوجین باید این نکته را نیز در نظر داشته باشند که ممکن است بارداری پروسه ای زمان‌بر باشد و حتی تا یک سال هم زمان ببرد چون در هر سیکل قاعدگی، احتمال باردار شدن خانم فقط پانزده تا بیست درصد می‌باشد.
بطور کلی، بیشتر زوج‌ها بعد از ۶ ماه تا یک سال داشتن رابطه جنسی منظم و بدون استفاده از وسایل جلوگیری، باردار خواهند شد.
ممکن است شما هم جزو زوجینی باشید که پس از تلاش‌های پی‌در‌پی هنوز باردار نشد‌ه‌اید و احتمال می‌دهید دچار ناباروری اولیه شد‌ه باشید. لازم است بدانید که فقط ۱۰ الی ۱۵ درصد از زوجینی که در سن باروری قرار دارند، دچار مشکلات ناباروری هستند.
ناباروری به دو دسته تقسیم می‌شود
به‌طورکلی ناباروری به 2 دسته کلی ناباروری اولیه و ناباروری ثانویه تقسیم می‌شود.
ناباروری اولیه به چه معناست؟
ناباوری اولیه در زوجینی تعریف می‌شود که خانم تا به حال سابقه بارداری یا سقط نداشته باشد. در این نوع از ناباروری به این دلیل که هیچ بارداری از تلاش‌های زوجین حاصل نشده، ما می‌توانیم علاوه بر علل اکتسابی به علل مادرزادی ناباروری هم شک کنیم. و در ادامه بررسی‌های لازمه از نظر آناتومی رحم و تخمدان، اسپرم و اختلالات ساختاری و مادرزادی آن، بیماری‌های خود ایمنی، اختلالات ژنتیکی و نیز اختلالات هورمونی را انجام دهیم.
ناباروری ثانویه به چه معناست؟
در ناباروری ثانویه، زوجین تجربه حداقل یک بارداری را داشته‌اند که ممکن است حاصل آن فرزند سالم باشد یا به سقط ختم شد‌ه باشد. و اکنون این زوج برای بارداری بعدی دچار ناباروری شده‌اند. اگر محصول بارداری قبلی‌شان فرزند سالم باشد ما دلیل ناباروری ثانویه را در علل اکتسابی جویا می‌شویم. ولی اگر بارداری قبلی به سقط ختم شد‌ه‌بود هم به علل اکتسابی و هم علل مادرزادی می‌پردازیم.
