تشخیص ژنتیکی پیش از لانه گزینی پی جی دی و پی جی اس است وهدفش این است که سالم ترین جنین ها برای لانه گزینی به رحم منتقل می شوند تا احتمال تولد کودک سالم افزایش یابد.

از پی جی اس برای غربالگری کل مشخصات ژنتیکی جنین ایجاد شده توسط IVF، قبل از انتقال به رحم استفاده می شود. شمارش طبیعی کروموزوم‌ها را غربالگری می‌کند، تا اطلاعاتی در مورد سلامت بالقوه آینده کودک متولد شده از جنین بارور شده آزمایشگاهی به دست آورد و جنین‌هایی که در معرض خطر سقط جنین هستند را شناسایی کند.
مزایای PGD و PGS
به افراد و زوج های بی شماری سود رسانده است. معمولاً در موارد زیر مزایایی را ارائه می دهد:

برای زنانی که سقط‌های مکرر را تجربه کرده‌اند، باعث کاهش ۵۰ درصدی میزان سقط جنین و افزایش نرخ تولد زنده شده است.
زنان بالای 35 سال در معرض خطر بالای جنین هایی با تعداد کروموزوم های غیر طبیعی هستند. خطر جنین با کروموزوم های غیر طبیعی با افزایش سن زن افزایش می یابد. پی جی اس می تواند جنینی را شناسایی کند که دارای تعداد کروموزوم غیرطبیعی است، مانند سندرم داون.
شکست مکرر ای وی اف
سابقه خانوادگی بیماری هانتینگتون
ناقلان بیماری های ژنتیکی مغلوب
ناقلان بیماری های ژنتیکی مرتبط با جنس…
. انتخاب جنسیت می تواند از انتقال یک بیماری مرتبط با جنسیت جلوگیری کند.

این آزمایش به زوج ها کمک می کند تا شانس خود را برای داشتن فرزند بدون برخی اختلالات ژنتیکی افزایش دهند.
لقاح آزمایشگاهی با تشخیص ژنتیکی قبل از لانه گزینی فرصتی را برای انتخاب جنین مناسب برای لانه گزینی با حداقل شانس اختلال فراهم می کند. پس از لقاح آزمایشگاهی، در روز 3 یا 5، نمونه ای از سلول ها برای تجزیه و تحلیل برداشته می شود تا ببینیم کدام جنین کمترین احتمال دارد که جهش مربوطه را داشته باشد و بنابراین برای انتقال بی خطرتر است.

پی‌جی اس روشی دقیق است ولی تضمین قطعی‌ برای تشخیص ناهنجاری ها انجام نمیدهد. برخی از ناهنجاری های ژنتیکی ممکن است شناسایی نشوند. به همین دلیل، کارشناسان باروری آزمایش ژنتیک قبل از تولد را توصیه می کنند.

PGD
انتخاب جنسیت توسط پی جی دی این فرصت را برای والدین فراهم می کند تا رویاهای خود را برای داشتن دختر یا پسری که امیدوار بودند محقق کنند.