تشخیص ژنتیکی پیش از لانه گزینی، پی جی دی (PGD) و پی جی اس (PGS) است. و هدفش این است که سالم‌ترین جنین‌ها برای لانه گزینی به رحم منتقل شوند تا احتمال تولد کودک سالم افزایش یابد.
از پی جی اس برای غربالگری کل مشخصات ژنتیکی جنین ایجاد شده توسط IVF، قبل از انتقال به رحم استفاده می‌شود. شمارش طبیعی کروموزوم‌ها را غربالگری می‌کند، تا اطلاعاتی در مورد سلامت بالقوه آینده کودک متولد شده از جنین بارور شده آزمایشگاهی به دست آورد و جنین‌هایی که در معرض خطر سقط جنین هستند را نیز شناسایی کند.
مزایای PGD و PGS
به افراد و زوج‌های بی‌شماری سود رسانده است. پی جی دی و پی جی اس معمولاً در موارد زیر مزایایی را ارائه می‌دهند:
- برای زنانی که سقط های مکرر را تجربه کرده‌اند، باعث کاهش ۵۰ درصدی میزان سقط جنین و افزایش نرخ تولد زنده شده است.
- زنان بالای 35 سال در معرض خطر بالای جنین هایی با تعداد کروموزوم‌های غیر طبیعی هستند. خطر جنین با کروموزوم‌های غیر طبیعی با افزایش سن زن افزایش می‌یابد. که PGS می‌تواند جنینی را شناسایی کند که دارای تعداد کروموزوم غیرطبیعی است، مانند سندرم داون.
- شکست مکرر آی وی اف
- سابقه خانوادگی بیماری هانتینگتون
- ناقلان بیماری های ژنتیکی مغلوب
- ناقلان بیماری های ژنتیکی مرتبط با جنس …
- انتخاب جنسیت می‌تواند از انتقال یک بیماری مرتبط با جنسیت جلوگیری کند.
این آزمایش به زوج‌ها کمک می‌کند تا شانس خود را برای داشتن فرزند بدون برخی اختلالات ژنتیکی افزایش دهند.
تشخیص ژنتیکی پیش از لانه گزینی
لقاح آزمایشگاهی با تشخیص ژنتیکی قبل از لانه گزینی فرصتی را برای انتخاب جنین مناسب برای لانه گزینی با حداقل شانس اختلال فراهم می‌کند. پس از لقاح آزمایشگاهی، در روز 3 یا 5، نمونه‌ای از سلول‌ها برای تجزیه و تحلیل برداشته می‌شود تا ببینیم کدام جنین کمترین احتمال دارد که جهش مربوطه را داشته باشد و بنابراین برای انتقال بی‌خطرتر است.
پی‌جی اس روشی دقیق است ولی تضمین قطعی برای تشخیص ناهنجاری‌ها انجام نمی‌دهد. برخی از ناهنجاری‌های ژنتیکی ممکن است شناسایی نشوند. به همین دلیل، کارشناسان باروری آزمایش ژنتیک قبل از تولد را توصیه می‌نمایند.
پی جی دی: انتخاب جنسیت توسط PGD این فرصت را برای والدین فراهم می‌کند تا رویاهای خود را برای داشتن دختر یا پسری که امیدوار بودند محقق کنند.